Ω Μάγισσα – Θεά. Εσύ, που δεν φοβάσαι, ούτε θεούς ούτε δαίμονες. Έρχομαι κουρασμένος και αδύναμος στα πόδια σου.
Μάθε με μάγισσα, την αρχαία τέχνη σου. Κάνε με έναν πανίσχυρο Μάγο. Στο πλευρό του έρωτά σου.
Ω Κίρκη. Με παρέσυρε το πάθος, για το κορμάκι σου, το τρυφερό. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο, να γίνουμε, οι δυο μας, μια πυρκαγιά. Μαζί, ενωμένοι, ισχυροί, σαν αθάνατοι Θεοί.
Σου υπόσχομαι Μαγισσούλα μου, αιώνια πίστη. Μάγεψέ με εσύ, και δεν θα φύγω ποτέ, από πλάι σου.
Το σπαθί μου, το κομμάτιασες, με τα αέρινα, κοριτσίστικά σου, νάζια. Μου πήρες, όλη μου, την αντοχή. Ξεκούρασέ με, ανίκητη μάγισσα της φωτιάς.
Μάθε με τη ζωή, τα άστρα και την αθανασία. Μάγισσα Κίρκη, τα καστανά σου γλυκά ματάκια, μού έχουν κλέψει την καρδιά, μια για πάντα. Ω Κίρκη, ποιος φτωχός θνητός, να μπορέσει να σού αντισταθεί, στ’ αλήθεια;
Είσαι η αφέντρα της καρδιάς μου. Η Πριγκίπισσα του χάρτη μου. Ω Κίρκη να σε ξεχάσω δεν μπορώ. Θεϊκή ομορφιά μου, σε παρακαλώ, λύσε τα μάγια, χάρισέ μου, την πολύτιμη, ελευθερία μου. Και τότε, θα με έχεις, για πάντα.
Δέξου με και πάλι στην απαλή αγκαλίτσα σου. Κάνε με, το τρυφερό, γουρουνάκι σου. Αχ Μάγισσά μου αγαπησιάρα, σ’ αγάπησα πολύ. Τώρα, τόσο μακριά, από το υπέροχο, νησί σου. Ο βαθύς πόνος, κυβερνά, το μυαλό μου.
