Ο χρόνος – Κρόνος

Το νιώθεις, έτσι δεν είναι; Το νιώθεις όταν τρως. Το νιώθεις όταν τρέχεις. Όταν σηκώνεις βάρη. Το νιώθεις στα παχάκια που έχεις γύρω από τη μέση. Στην μικρή, αλλά αντιαισθητική, κοιλίτσα σου. Είναι ο χρόνος – Κρόνος.

Νιώθεις την παγωμένη ανάσα του στους ώμους σου; Στο λαιμό σου; Σε πλησιάζει. Ο χρόνος μας κυνηγάει. Όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Το νιώθεις όταν ήδη ξέρεις ότι ο Δίας δεν θα σε προστατεύει για πάντα. Όχι όταν γεράσεις. Τότε θα σε αφήσει να παλέψεις μόνος σου.

Δεν είμαι τόσο δυνατός ή τόσο γρήγορος όσο ήμουνα. Μπορεί και όχι. Όμως Χρόνε είμαι πιο ώριμος, πιο έξυπνος, πιο ικανός, πιο δημιουργικός. Ναι, όχι τόσο δυνατός. Λίγα πράγματα από όσα κάνω με ικανοποιούν τώρα πια. Αλλά Κρόνε, μην επαναπαύεσαι στην τόση, μοχθηρή, δύναμή σου. Θα ξαναγυρίσω, θα ξαναγυρίσω, Χρόνε. Και τότε, καλύτερα να φυλάγεσαι.

Δείτε την αφήγηση αυτού του ποιήματος από εμένα στο YouTube. Σε περίπτωση που προτιμάτε να ακούτε, παρά να διαβάζετε τα κείμενά μου.

 Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.