Δικιά μου όλη η βαριά ευθύνη. Η ευθύνη της αποτυχίας πάντα
βαραίνει πιο πολύ τον άνδρα. Η γυναίκα ποτέ δεν φταίει. Ποτέ δεν πρέπει να
φταίει.
Αλλά στο σεξ, πάντα φταίνε δύο. Το πρόβλημά σου, γίνεται και
δικό της. Πρέπει να τα καταφέρω, αλλά δεν ξέρω το πώς. Πρέπει, γιατί στο τέλος
είναι πιο γλυκά εκεί.
Αλλιώς, δεν θα της πεις ποτέ, το ευχαριστώ. Θα φύγει
γρήγορα, σαν το αποδημητικό πουλάκι κι αυτή.
Τόσο γρήγορα, που θα σε πονέσει, η απότομη απουσία της. Η
απουσία της τρυφερής αγκαλιάς, στο τέλος μιας, ολοκληρωμένης, σχέσης.
Αχ, δύσκολες οι σχέσεις, δύσκολο και το σεξ. Δύσκολη ζωή.
Αλλά πρέπει να τα καταφέρω. Όπως πάντα τα κατάφερνα στο τέλος. Ίσως και να
είναι πιο εύκολο απ’ ότι φαντάζομαι. Είναι όλα στο μυαλό, όπως λένε.
Όλα είναι ένα Μάτριξ. Ένας εφιάλτης που σε παγιδεύει. Που δεν μπορείς να ξυπνήσεις από αυτόν. Μα, έχω πάρει ήδη, το κόκκινο χαπάκι του δασκάλου μου.
Άρα, σύντομα, ο εφιάλτης θα περάσει. Θα ξυπνήσω και θα αναδυθώ και πάλι νικητής. Νικητής και στον έρωτα, όπως σε τόσα άλλα.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
No comments:
Post a Comment